Ben is blij

De dag begon met regen, niet met bakken, maar wel regen, veel regen, tenminste, dat vond Ben. Ik (Rene) vond het wel meevallen. Zelfs aan het einde van de middag, 2 minuten zon!! Het eerste wat ik vanochtend deed, was Ben blij maken. Hij was even vergeten dat we 2 dagen in Ubon Ratchathani zouden blijven. Hij dacht, vandaag vroeg opstaan, fietsen in elkaar zetten, boodschapejs doen (water, veel water) en dan hupla 82 km fietsen. Dat hoefde niet. Ben dus heel

Fietsen zijn goed uit de toch wel beschadigde dozen gekomen, maar met wat plakwerk kunnen die nog wel een reis mee. Morgen 02-08 gaan we op weg. Spijtig nemen we afscheid van een geweldig restaurant een meter of 200 van het hotel. Enig minpuntje: Ben wordt lek geprikt door de steekvliegen en muggen. Mij laten ze ongemoeid.

Vandaag, na het monteren van de fietsen de stad ingegaan. Hebben een half uur op een stoepje bij een druk kruispunt gezeten. Een ge-oliede chaos, waarin iedereen de ruimte krijgt om te gaan, staan en rijden waar-ie wil.

Morgen gaat het echt beginnen!!

Thailand is zacht

De eerste avond voor mij (Ben) in Thailand. Het vliegen viel mee, afgezien de turbulentie met als gevolg dat mijn bekertje water over Rene heenstorte. Dat heb je als je in de staart van zo'n ding gaat zitten eten. Maar ja wel een plekeje bij het raam. Van Bangkok Ubon Ratchathanie was een makkie. 50 minuten in de eerste klasse met lekker Thais eten als voorproefje. Hadden we wel verdiend na de spanning op Schiphol; past de fiets in de doos, de plunjebalen toch maar sealen en dan 10 uur vliegen pfff. Maar we zijn er en de fietsen ook, in de dozen in de hotellobby. Morgen uitpakken en hopen dat alles heel gebleven is. Vast wel.

Vanavond gegeten en een beetje naar Thailand kijken en aan wennen. Het is warm, bewolkt maar droog. Thailand, de Thai , ze zijn vriendelijk en behulpzaam. Het voelt zacht aan. Gek, 11 uur gevlogen en toch meteen een soort thuisgevoel.

We gaan op weg

Ben en Rene fietsen in Thailand en Laos.

Twee jaar geleden sprak ik met een van mijn vrienden (Rene Schwab) over fietsvakanties en liet ik mij ontvallen dat ik na Santiago de Compostella en Rome ook wel eens in Azie zou willen fietsen. Er is een route die begint in Hanoi (Vietnam) en via Camobodja eindigt in Vientiane, in het noorden van Laos. Waarom? De geschiedenis van die landen boeit mij. De lange overheersing door westerse landen, de gruwelijke bevrijdings- en burgeroorlogen die deze landen hebben doorstaan en getekend. De Vietnamoorlog en de bombardementen op Cambodja en Laos. De gruwelen van de Rode Khmer in Cambodja. Het heeft mij deels gevormd. Ik deed mee aan de protestbeweging en werd uiteindelijk dienstweigeraar.

Nu ben ik benieuwd hoe het daar is. De cultuur lijkt niets veranderd te zijn. Althans dat denk ik en dat wil ik gaan zien. Fietsen is dan een mooie manier om door een land te trekken, althans in dit geval een stukje van Thailand en Laos. Om maar eens mee te beginnen, of als voorbereiding op de grote tocht Vietnam, Cambodja en Laos en wie weet ook een stukje China? Dat zien we dan later wel weer.

Rome

Lieve lezers,

Eergisteren aangekomen op een camping 17 km boven Rome. Alles erop en eraan dus hier blijf ik hangen tot zondag want dan mag ik ons appertementje in Rome betrekken. En eerlijk gezegd: ik ben er gisteren al stiekem even langs gefietst. Ziet er goed uit en wij kijken zo in de slaapkamer van della Papa. Er is een fietspad langs de Tiber waarlangs je zo , met gemak tot in het hart van Rome kunt fieytesen. En dat je dan halverwege je fiets twee keer over een afzetting heen moet tillen, moet je dan wel voor liefnemen. Dat bruggetje is kapot en daarom mag je er niet overheen. Het kan wel , maar mag dus niet. En dat is volgens de locale fietsbevolking al twee jaar zo.

Goed, gewoon je fiets aafladen, brug over opladen en dan weer verder. Bij het Vaticaan stond Laurens, mijn collega die hiere 6 weken heeft gelopen, mij al op te wachten.Dat was wel heel bijzonder, hij daar en ik aanrijden op mijn fiets voor het Vaticaan alsof het de normaalste zaaùk van de wereld is. We hebbengewandeld langs de Tiber, koffie gedronken en natuurlijk ijs gegeten en verhalen aan elkaar verteld. Dat was erg leuk.

MIjn tocht van Florence via Siena door Toscane ging goed. Toscane is prachtig. Veel klimmen en dalen maar dat is ook de lol, dat en het heerlijke warme zonnige weer doet alle kou van de eerste weken vergeten. En langs de beremen was weer van alles te zien.Bloeiende braam, klparoos, een soort anjertjes, wingerd in alle kleuren, rozen in alle soorten, veel plastic flessen, alle soorten en kleuren plastic, vollle en lege vuilniszakken, , sierranden voor autowielen, heel veel blauwe bloemen, luiers, pakjes drinfruit, blikjes en flesjes van alle mereken drank en bier, notenbomen, ojlijfbomen, bloeiende laterus, een kapotte schrifmachine, computerscherm, talloze stuk gereden paaltjes,een met een bord 30km, oud kleed, dode en levende vogels.... , maar het landschap en de heuvels en de dorpene van Toscan worden tercht aangeprezen. En de mensen zijn aardig. NU nog de boel en Berlusconi opruimen en dan komt het goed met dit land.

Joan, ik heb onderwg vaak aan je gedacht. al die bloemen en bomen dat moet jij ook gezien hebben. IK heb veel foto.s. Rene, ga door met je fietsstage. Het Hooge Noorden en dan de zuidelijke bergen en dan gaan we Laos veroveren!!! By the way: wie gaan de tour de france maken? Er zit inderdaad belofte bij onze NL jongens.

Lieve mensen, mijn fietsreis zit er dan bijna op, ik verhueg me op de aankomst van Brietje en dan gaan wij nog lekker Rome doen.

Veel liefs allemaal!

Flocence

Hallo allemaal,

Ik had zojuist een verhaal geschreven over het stuk van Bolonnga naar Florence. Helaas ging het verhaal verloren omdat mijn tijd om was en ondanks ctrl copie het verhaal verloren is gegaan. Ik doe het nu in telegramstijl. de uitgebreide versie komt in mijn dagboekje voor, dus komt nog wel...

Mooie tocht door de Apennijnen. veel bloeiende bomen en bloemen. Wielrenners zijn geimponeerd door mijn prestaties op de pakezel. De beklimming van de Passo Di Rosticca en del Futa was mooi maar werd overheerst door recende motorrijders., maar ik leef nog. Nu dus in Florence (hier Firenze). De stad van de Medici.

Onderweg Hans en Joke ontmoet. JOke in Transvaal opgegroeid en Hans ook de Camino de Santiago gefietst, dus genoeg om te delen. Het weer is gewoon mooi. Ik blijf tot morgen in Florence en dan weer verder... en dan krijg ik een echte kus van Brien in Rome...

Dag allemaal, ik geniet van jullie reacties , Lilian..veel fietsplezier! jullie zijn echte avonturiers.

liefs Ben

Verona

Dit schrijf ik in verona waar gisteren tot mijn grote vreugde de Giro de Italia zijn laatste etappe had. een tijdrit, dus alle renners stuk voor stuk voorbij zien denderern, wat een spektakel. En ja, als een Italiaan (Basso) wint kan de vreugde hier niet op. Ik stond 200 meter van de finish mee te slaan op de reclameborden toen Basso met een grijns op zijn gezicht voorbij stormde, wat een onthaal van een groot wielrenner, heeft iemand nog gekeken? Leuk om erbij te zijn en alles van dichtbij te kunnen bekijken. na de Amstel Gold dan nu ook nog bij toeval de Giro en waar start de tour de france, in Rotterdam toch. Kan ik die ook nog meepakken bij Derk in zijn biertent aan de Maas?

Venetie heb ik links laten liggen. De weg er naartoe was erg druk, veel vrachtverkeer en dan ruim 6 km erlangs tot 10 procent klimmen bij dik 25 gr, dat zag ik niet zitten. Dus rechtdoor gefietst en nu via Trento en een uitstapje aan het Gardameer in Verona. Het fietsen zelf gaat prima wel meer drukte dan Frankrijk, waar je veel meer keus hebt in kleine weggetjes. OOk geen wonder, want de route volgt grotendeels de dalen van de rivieren en dat doen de autowegen en de treinen ook. Dus een dag of drie was het afwisselend de rivier links de autoweg en de trein aan de andere kant en soms stukken er tussenin, onderdoor en overheen als een soort vlechtwerk. Je kunt ook paden langs de bergflanken nemen, maar dat is niet te doen met zoveel bagage en je hebt dan tenminste een mountainbike nodig. Het weer, de camping, de mensen, het eten en het drankje voor en na is allemaal een feest. Dus tja, dan is er weinig spannends meer te vertellen, dan is het toch wel echt vakantie nu en ik heb nog zat tijd voor Ferrara, Florence en Rome. Er wacht nog wel een klim de Appenijnen (hoop dat ik het goed schrijf) over, maar dat zal best mooi zijn in Toscane.

Dus ik voel me niet meer zo,n held maar meer een echte vakantieganger. heel anders dan naar Santiago dat was toch meer lange dagen fietsen langs half verlaten dorpen en lege velden. daat staat tegenover, veel bloemen, zingende vogels en alles nog een beetje vers en fris.

Ik geniet! O ja!!!

Helaas (nog steeds) geen foto,s het snoertje dat ik mee heb voor mijn mp3 past niet op de camera van Arie (wat fijn dat ik die mocht lenen Arie!!!!). Had ik me maar beter moeten voorbereiden. Dus dat wordt toch echt allemaal op mijn verjaardag komen en dan dia,s kijken haha.

Allemaal dank voor de reacties. Grappig dat er ook voor mij totaal onbekende mensen reageren over wind en snelheid.

Liefs, Ben

Warm

Hallo allemaal,

Toch een internetgevonden op de camping. Ik overal zoeken, is het om de hoek. Ik mag even op de labtop voordat het bureau weer open gaat. Dus geen lang verhaal. Zoaös de titel zegt: het is warm 30 gr. Eerst in de sneeuw en onder 0 de Albergpass en de Rechenpass und dan is het meteen zomer,ik weet niet wat mij overkomt. Kijk vaniit mijn tentje naar het Ortler massief waar de sneeuw nu wel voor de zon verdwijnt. Dat bekende spreekwoord komt vast hier vandaan. DE passage van de bergpassen vooral de Alberger was zwaar. Stijl, koud en nat , maar o.zo prachtig. Helaas moeten jullie het nog zonder fotos doen. Ik heb maar even en ben daar niet handig in. Maar ik beloof dat ze komen. Vanaf zaterdag tot vandaag 2e Pinksterdag ben ik op een camping om beetje uit terusten, was doen en andere gewoonlijkheden. Morgen verder richting Venetie. Het gaat dus nu bijyonder goed en de afdalingen zijn ook spectaculair. Ik geef nog even mijn postie en dan moet ik ophouden want men wordt een beetje zenuwachtig en ik dus ook. En gisteren heb ik fijn met Brietje kunnen bellen en dat was ook weer heel fijn om even bij te praten. Liefs en groeten, Ben

Warm

Hallo allemaal,

Toch een internetgevonden op de camping. Ik overal zoeken, is het om de hoek. Ik mag even op de labtop voordat het bureau weer open gaat. Dus geen lang verhaal. Zoaös de titel zegt: het is warm 30 gr. Eerst in de sneeuw en onder 0 de Albergpass en de Rechenpass und dan is het meteen zomer,ik weet niet wat mij overkomt. Kijk vaniit mijn tentje naar het Ortler massief waar de sneeuw nu wel voor de zon verdwijnt. Dat bekende spreekwoord komt vast hier vandaan. DE passage van de bergpassen vooral de Alberger was zwaar. Stijl, koud en nat , maar o.zo prachtig. Helaas moeten jullie het nog zonder fotos doen. Ik heb maar even en ben daar niet handig in. Maar ik beloof dat ze komen. Vanaf zaterdag tot vandaag 2e Pinksterdag ben ik op een camping om beetje uit terusten, was doen en andere gewoonlijkheden. Morgen verder richting Venetie. Het gaat dus nu bijyonder goed en de afdalingen zijn ook spectaculair. Ik geef nog even mijn postie en dan moet ik ophouden want men wordt een beetje zenuwachtig en ik dus ook. En gisteren heb ik fijn met Brietje kunnen bellen en dat was ook weer heel fijn om even bij te praten. Liefs en groeten, Ben