Ben en Rene fietsen in Thailand en Laos

Ps

Lieve lezertjes,

Dat vwas het dan.

ps tot ziens op de dia-avond.

ps2 het is onverwacht heet in Bangkok, qua temperatuur.

ps3 ze kunnen echt wel mooie maar vooral toch vooral lelijke gebouwen neerzetten langs de rivier.

ps4 de toek-toekjes zijn fun, vooral als ze hard rijden en knetteren.

ps5 gisteren o.l.v. een gids een mooie en interessante tocht gemaakt over de rivier, de kanalen, markten en tempels en tot slot vissen uit de hand eten gegeven.

ps6 China town is hier onmetelijk groot en fun, bovendien druk en veel dieseldampen vermengd met heerlijke kruiden en BBQ rook.

ps6 o nee, ps 7

ps 8. hebben wij dan niks anders te doen dan te ps-en? Jawel maar dat vertellen we wel op de dia-avond.

ps 9 vanavond om 23.25uur verlaten wij ons geliefde Thaiand. Het was allemaal erg mooi en ook Laos niet te vergeten. Het fietsen ging heel goed, soms een beetje zwaar, soms een beetje heet, soms een beetje nat maar op het eind van de dagrit altijd een slaapplaats en bijna altijd lekker eten en bier.

Met dank voor jullie aandacht en met vriendelijke groet,

Ben en Rene

Marianne Thieme's verdriet

Lieve lezertjes,

We hebben jullie nog iets over Marianne Thieme beloofd. Welnu, ze maakt hier in ZO Azia geen schijn vankans. Je kunt hier namelijk alles opeten. Van mensen opeten hebben we nog niks gemerkt , maar dieren daarentegen die kun je allemaal opeten. Dan hebben wij het over: varkens, koeien,kippen en vis. Niks bijzonder doen wij ook. Maar dan: slangen,sprinkhanen gefrituurd of lekker gewokt, krekels,rupsen en naast kip ook allerlei gevogelte dat wij niet herkennen en nog veel meer met pootjes, sprieten en vleugeltjes waarvan wij niet weten hoe het er oorspronkelijk uitzag. Als je er een hap van neemt knarst het wel. Gisteren zagen we ook nog gebakken schorpioen, dat was lekker. Dat alles moet natuurlijk wel vers zijn. Iets wat overigens echt altijd het geval is ook de groenten. Vissen worden op de markt levend aangeboden. Nou ja, min of meer. Je duwt ze als ze het te benauwd gaan krijgen even met het kopje onder water,zodat ie niet verdrinkt of anderszins vroegtijdig het loodje legt en derhalve niets meer waard is, want vers is vers.Voor ieder dier is er een methode. Kikkers, die in grote getalen van de kiikkerfarm aangevoerd worden, liggen in een teil rustig hun lot af te wachten. Een ding moet je dan als kikker niet doen en dat is te proberen uit deteil te springen. Dat kan namelijk niet meer, want voordat je de teil ingaat worden je pootjes gebroken. Dat doet de kikkerboer, grijnzend tussen duim en wijsvinger tot je knak hoort. Nee, lieve lezertjes dit is geen land voor onze Marianne.

We zijn ondertussen aangeland in Bangkok. De fietsen weer netjes in de dozen met 850 kilometers achter de wielen. Een prachtige tocht, waarvan wij jullie enigszins deelgenoot van hebben gemaakt. Maar het is nog niet voorbij dus blijf opletten.

Bangkok is iets drukker dan Buntharik en voor de karaoke hoeven we niet over te steken, want naast het hotel is er een karaoke bar. Maar gelukkig kun je hier overal eten. ook rijst met groenten en/of ......

Wij zijn verheugd over alle reacties op onze verhalen en de felicitaties voor Ben die 51 is geworden. Ook mogen wij ons verheugen in een ruime belangstelling voor de dia-avond, waar wij alle door julie gestelde vragen uitvoerig en door lichtvbeelden ondersteund zulen beantwoorden. Zo en dan nu gaan we eten.

De Dazer-totaal behandeling

In overleg met Ben had ik in Nederland32.50 euro vrijgemaakt voor de aanschaf van een Dazer. Dat is een apparaatje dat, als je op de daartoe bestemde knop drukt, een zeer hoge, voor mensen onhoorbare toon uitzendt, die voor honden onverdragelijk zou zijn. In Thailand en Laos zouden wij namelijkonophoudelijk door bijtgrage monsters van honden worden belaagd, er enkel op uit zijnde om onze benen zoveel mogelijk te beschadigen.

Viel dat even tegen!! Die arme beesten, waarvan eengroot deel gehandicapt is als gevolg van het veel te hard rijdende verkeer, dat er geen rekening mee houdt dat je als hond midden op de weg een dutje wenst te doen, of aan de overkant een loopse teef spot waar je achteraan moet. Als hond zijnde, nietdan. Dus die honden hebbenhet veel te druk met elkaar om zich te bekommeren om idiote westerlingen die zich per fiets een weg door de tropen banen.

Voorbeeldje: In een van de resorts vond 2 x per dag eenconfrontatie plaats tussen de 5 honden van het resort en de 6 buurhonden. De ene groep binnen de poort, de andere buiten de poort, begonnen elkaar op gezette tijden gedurende een kwartiertotaal zinloos uit te blaffen, zonder een voor ons zichtbaar resultaat, waarna de rust weerkeerde. Jammer alleen dat een van de confrontaties steevast midden in de nacht plaatsvond,

Doch een keer werden we tot onze opluchting dan toch belaagd door een stuk of 8 honden, die zo luid blaften, dat ze die Dazer van mij helemaal niet konden horen. Dus, Ben hanteerde de traditionele oplossing. Ksst!!!!!siste hij de honden toe en kijk dat hielp.

Neen, ik heb nog geen hond mijn zogenaamde Dazer Totaal Behandeling kunnen geven. Weggegooid geld dus, die 32.50 euro.

Overigens, Mariane Thieme heeft hier nog een hoop te doen, maar............. daarover later meer!!

Dag lieve lezers

Over Karaoke bedrijven

Toen Ben en ik voor veel te veel geld ieder en hokje hadden gehuurd even buiten de wereldstad Buntharik, gingen we op jacht naar een eetstalletje aan de weg. Alles leek gesloten, op een Karaoketent na, die ons met feestelijke kerstverlichting naar binnen lokte. Twee mannen sprongen op. Wij zeiden dat we een meal wilden en wezen met onze wijsvinger naar onze monden. Veel oooh's en aaah's. Uiteindelijk bleek het gebaar met de wijsvinger duidelijkheid te scheppen. Op een paar scherpe bevelen sprongen 2 jonge meisjes tevoorschijn, met veel te veel make-up enheel weinig broek en bloes.

Wat we wilden? Food??? Ooh Food!! Solly No Food!

Wat dan wel? wilde Ben weten. Even dacht hij dat de meisjes ons zouden trakteren op Karaoke tijdens het diner. Karaoke? Ja. ja!! Ik kreeg opeens heel andere associaties bij het gebaar van de wijsvinger naar de mond, of.............. ga ik nu te ver voor onze jongste lezertjes

We besloten toch maar niet de karaoke te bedrijven met deze kennelijke meisjes. Per slot van rekening staat er hier een boete op prostitutie. Je moet het hele dorp dan een hele koe betalen, terwijl we zelfs al door onze kippen heen zijn!!

Voor de record, we zijn dus in de buurt van Butharik in Oost Thailand. Laos hebben we via Pakse verlaten. Rene had een busje tot aan de grens geregeld en dat was maar goed ook want we moesten 95 km overbruggen en het was weer behoorlijk warm in de zon..NaButarik zijn we verder gefietst en zijn nu in de omgeving van de tempel waar Cambodja en Thailand ruzie over hebben. Behalve wat vriendelijk zwaaiende soldaten merken wedaar verder niets van. Morgen gaan we verder richting Ubon, maar eerst poedelen bij de waterval hier.

Daag. ps dank voor de reacties, er is al een inschrijving voor de dia-avond.

Over veerponten, mieren en het weer

We zijn nu in Pakse het is heet en droog. Dat was eenpaar dagen geledenwel anders vooral bij Champasak waar wij de Mekong moesten oversteken met een veerpont. Volgens het reisboekjewas het veerpont in de haven te vinden en er was een auotpont en een fietsvoetgangersveer. Die moesten wij hebben want met het autoveer mag je niet mee met de fiets. Nu stelde ik mij voor , o ja een autoveer is zo,n bak waar tenminste een paar auto's een vrachtauto op kunnen, een fietsveer , tsja watmoet ik mij daar bij voorstellen. Dus wij in de ,haven, op zoek naar het fietsveer.Om te beginnen is de haven een laan waar allemaal houten huisjes langs staan met handeltjes en winkeltjes net als langs alle wegen hier in Laos. Overalspelen kinderen en scharrelen mensen en dieren onder de huisjes, of liggen languit een beetje uit te puffen van de warmte. Aan de enekant dus huisjes met daarachter onder gelopen land en aan de andere kant de Mekong rivier, je zou bij ons een dijk hebben, hier niet. De Mekong reikt tot onder de huisjes en soms zijn er tussen de huisjes inhammen waar een paar gammele houten bootjes liggen. Niet hetbeeld dat ik bij een haven heb. We fietsen een paarkeer heen en weer en geloven niet dat dit de bedoeling van de haven moet zijn. Het is het wel. We zien eerst het autoveer,die bestaat uit een vlot op twee houten bootjes of er een auto op past, wij niet in ieder geval, want je moet er met de fiets in de hand op staan. En de Mekong is heel breed en stroomt als bier door de tap op Pinkpop, heel snel dus. Maar we hebben geen keus we moeten naar de overkant. We vinden een inham waar redelijk uitziende bootjes liggen en besluiten het erop te wagen. Ook een NL stel met hun dochtertje van pakweg 7, die hier op de bonnefooi fietsen. Dat is pas dapper! Voordat we het weten worden de fietsen ingeladen door Laotiaanse jongemannen en zitten we in de boot. Nou maar hopen dat hij de overkant haalt. Nou dat doet ie. Aan de overkant logeren we in een hotelletje waarvan de helft onder water staat , daar hebben wij geen last van. Wel moeten we een aanval van rode mieren zo groot als je duim afslaan, maar dat kwam allemaal weer goed.

Nog even over het Water. Het is behoorlijk nat geweest tot nu toe. Volgens de locals het natst sinds jaren. Hebben wij weer. Vandaag was het overigens het heetst sinds jaren. hebben wij ook weer.

De rode mieren waren niet de eerste mieren die voor sensatie zorgdroegen. Op een nacht werd ik (René) wakker met een beresmaak in de mond en dacht, kom ik neem eens een mentosje. Ik op de tastnaar het tasje waar die in zaten. Ook op de tast een mentosje tevoorschijn getoverd en ongezien in de mond gestopt. Welk een wonderlijke smaak had dit mentosje. Geen wonder, want het zal vol metvan die kleine k... miertjes. Smaakte eerste zuur, later brak de menstossmaak door. Ach, dacht ik, aanvullenden eiwitten kunnen geen kwaad. Overigens bleek de volgende dag die hele tas vol mieren te zitten, want er zaten nog allemaal koekkruimels e.d. in. Ja, je maakt wat mee.

Foto's?? We hebben er inmiddels zo'n 750 gemaakt, dus jullie zijn van harte uitgenodigd voor onze dia-avond. Nemen jullie iets te knabbelen mee?

Groet van Ben en René

over helletochten, plensbuien en asfalt

Lieve lezertjes,

Eergisteren zijn we het Bolaven Plateau op geklommen ongeveer1250 m hoog dus geen alpenetappe, maar evengoed een behoorlijke klim in de de verzengende hitte. Gisteren hadden we één plensbui die de hele dag duurde. Het werd zelfs koud maar liefst 25 gr. We maken veel foto's maar hier op internet zetten is nog to much voor ons digibeten, bovendien rekent deze mijnheer veel te veel voor zijn gammele internet opstelling. Dus de foto's ach die komen nog wel. We zijn nu in Tad Lo. Tad betekent waterval en die zijn er hier volop en aangezien het regentijd is dondert het water dat het een lieve lust is. We slapen op soms knetter harde bedden in warme kamers, maar gelukkig bijna altijd met een ventilator. Vandaag zijn we langs hele eenvoudige dorpjes gekomen waar houtskool gemaakt wordt voor de vele BBq-tjes die de hele dag aanstaan. In de dorpen zijn nu veel waterstroompjes waar kinderen in spelen, soms staan de huizen midden in een waterplas. Overal weer kleine handeltjes langs de weg met fruit en soms wat kool en mais. Gisteren op zoek gegaan naar oordruppels en ja hoor bij een winkeltje gevonden, gelukkig stond er een oor op het etiket dus geen twijfel over de juistheid. Hoewel de dorpen zeer primitief zijn, er is altijd stroom en dus ook televisie in de hutten. We zijn nu in een mooie streek met veel koffieplantages, rijstveldjes, bananen en notenbomen. KInderen zitten op de weg te snoepen van een soort enorme boon die ze uit bomen slaan met lange takken en dan maar knabbelen. Eersgisteren probeerde een jongetje er voor ons een uit de boom te slaan maar het mislukte. De kinderen zijn goedlachhs en spontaan. De kleintjes duiken gauw weg achter broertjes of grote zussen als wij naar ze toe komen. Het fietsen gaat goed vooral nu de zon weg is en we afdalen. Het verkeer is hier niet druk. Vandaag zouden we een hele zware tocht voor de boeg hebben maar daar schrijft Rene iets over:

Ons was beloofd een zware tocht door de modder en over veel losse stenen, met steile afdalingen. We zouden, aldus het routeboekje, bestoft en bemodderd aankomen. Smerig van top tot teen!!!. Brrrrr!! Al na 1,5 km zou het asfalt ophouden. We hadden afgesproken hoe dan ook deze helletocht van 27 km te volbrengen, een enkele kneuzing en schaafwond, na onvermijdelijke valpartijen in de bocht voor lief nemend! Bovendien eerst kilometers dalen en dan opgeven en weer terug naar boven was geen optie! Maar zie: in plaats van 1,5km asfalt werden we getraketeerd op 27 km spiksplinternieuw aangelegd asfalt. Geeneens met de in Laos onvermijdeijke kuilen. Binnen 55 minuten waren wij beneden aan de bier in Tim's Guesthouse. We zitten droog, terwijl het buiten is gaan plenzen. Vannacht slapen we in een hutje met een 2-persoons- en een 1-persoonsbed!

Zo en dan nu de dazer!!!!

Ik heb in Nederand 32,50 Euro geïnvesteerd in een dazer. Dit apparaat geeft, als je de daartoe bestemde knop indrukt, een hoge toon, die honden afschrikt. Want, in Laos zouden wij doorlopend belaagd worden door afgrijselbare, bijtgrage wilde honden met enge overdraagbare ziekten. Vooralsnog geen van zulke honden ontmoet. Overal zijn honden, maar ze zijn erg lief. Toch mijn dazer uitgeprobeerd op een hond met vriendelijke bedoelingen en vlooien, luizen en schurft. Nou, hij schrok zich de pleuris. Dus de dazer doet het wel! Nu maar hopen dat we geen dove honden tegenkomen. Die moet je gewoon slaan, zeggen ze.

Over dollars koekjes en soep

Lieve lezertjes,

Vandaag zal Rene beginnen.

Vandaag was het heet, maar net niet te heet om te fietsen. Naar een nationaal park gereden en op koekjes, bananen, bier en water geleefd. Kom je weinig tekort. Vanaonvd wel goed gegeten. Dat kan hierin Kong Chiamfantastisch.

Morgen gaan we naar Laos. Ons bereikt hier geen nieuws. We zien wel eens een nieuwslezer op de teevees, die hier overal en nergens altijd aan staan, ook al kijkten luister er niemand, Dus het kan maar zo dat wij morgen met waardeloze dollars staan te zwaaien als we een visum nodig hebben. Nou ja, WC papier komt altijd van pas!

Ben gaat nu verder! Dus hou je vast!

O ja over het eten dat natuurlijk Thais lekker is. Maar op zo'n hete dag ergens langs de weg iets eten dat was nog een bruggetje ver voor mij. Kijk Rene leeft overdag op koekjes en bananen maar dat is voor mij te weinig als ik moet fietsen. Vandaag dus maar eens aangekeken hoe dat werkt in zo'n vaag eetgeval in de hitte langs de weg. Eerst Cola besteld. Dat gaat zo. je vraagt: 'Cola Yes ?' Antwoord: ' Haaaa', met een gebaar van ga maar zitten. Dan wordt meteen de tafel gedekt. 'No, no only Cola en Fanta' . Antw: 'Haaaa' . Vervolgens wordt er water met ijs geschept. ' No, no water, only Cola en Fanta please' . ' Haaaa'. Als wij vervolgens ongelukkig blijven kijken wordt er iemand bijgehaald meestal een jongere die vraagt: ' Water' ?? Wij weer: 'No, only cola en Fanta'. antw: 'Haaa'. Dan gebeurt het. Er wordt wat gebabbeld en plots springt de baas op z'n brommer en verschijnt vijf minuten later met Cola en jawel een flesje Fanta. Makkelijk toch, taal..helemaal geen probleem. Maar dan zou ik wel soep willen, want van alleen cola kan ik niet leven. Dus maar eens gekeken of het wel koosjer is.Dat zag er mooi uit. Alles vers en alle groenten knappend van versheid door eendampende ketel met.... ik heb niet gekeken, maar het zag ergoed uit. Verrassing: morgen ga ik soep eten en Rene koekjes. Morgen ook alles over de dayzer.

Daaag.

Buffels

Dag lieve mensen, dank voor jullie reacties, dat eerst!!

We zijn in Kong Chiam aan de Mekong rivier, 80 km van Ubon. Het is warm en zompig, veel geludien, volgels, krekels, kikkers.Vanavond gegeten aan de Mekong waar je echt met handen en voeten je eten moet bestellen. Maar de mensen zijn wederom ontzettend aardig. Onderweg ook, er werd geroepen 'Ho Hello', gezwaaid, gelachen. Geen wonder twee van die grote blanke mannen in sportieve outfit op super mooie fietsen.

De tocht hier naartoe ging ondanks de voortdurende regen gemakkelijk. Een beetje glooiend en goed asfalt. Geen druk verkeer, dat wil zeggen auto's en talloze brommertjes. Aan weerszijden rijstvelden met BUFFELS, nog nooit eerder gezien. De boerderijtjes staan op palen, meestal, en daaronder speelt het leven zich af.OP de velden staan de buffels en er lopen koeien en kippen, gekke hoopotige magere kippen. En je ziet ook vogels op de buffels zitten dat kende ik alleen maar van natuurfilms.Nu gaat Rene iets vertellenoverde bedden. Dag, Ben

De bedden hier zijn kei- en keihard! Dat je het maar weet!

Dag, Rene