We zijn nu in Pakse het is heet en droog. Dat was eenpaar dagen geledenwel anders vooral bij Champasak waar wij de Mekong moesten oversteken met een veerpont. Volgens het reisboekjewas het veerpont in de haven te vinden en er was een auotpont en een fietsvoetgangersveer. Die moesten wij hebben want met het autoveer mag je niet mee met de fiets. Nu stelde ik mij voor , o ja een autoveer is zo,n bak waar tenminste een paar auto's een vrachtauto op kunnen, een fietsveer , tsja watmoet ik mij daar bij voorstellen. Dus wij in de ,haven, op zoek naar het fietsveer.Om te beginnen is de haven een laan waar allemaal houten huisjes langs staan met handeltjes en winkeltjes net als langs alle wegen hier in Laos. Overalspelen kinderen en scharrelen mensen en dieren onder de huisjes, of liggen languit een beetje uit te puffen van de warmte. Aan de enekant dus huisjes met daarachter onder gelopen land en aan de andere kant de Mekong rivier, je zou bij ons een dijk hebben, hier niet. De Mekong reikt tot onder de huisjes en soms zijn er tussen de huisjes inhammen waar een paar gammele houten bootjes liggen. Niet hetbeeld dat ik bij een haven heb. We fietsen een paarkeer heen en weer en geloven niet dat dit de bedoeling van de haven moet zijn. Het is het wel. We zien eerst het autoveer,die bestaat uit een vlot op twee houten bootjes of er een auto op past, wij niet in ieder geval, want je moet er met de fiets in de hand op staan. En de Mekong is heel breed en stroomt als bier door de tap op Pinkpop, heel snel dus. Maar we hebben geen keus we moeten naar de overkant. We vinden een inham waar redelijk uitziende bootjes liggen en besluiten het erop te wagen. Ook een NL stel met hun dochtertje van pakweg 7, die hier op de bonnefooi fietsen. Dat is pas dapper! Voordat we het weten worden de fietsen ingeladen door Laotiaanse jongemannen en zitten we in de boot. Nou maar hopen dat hij de overkant haalt. Nou dat doet ie. Aan de overkant logeren we in een hotelletje waarvan de helft onder water staat , daar hebben wij geen last van. Wel moeten we een aanval van rode mieren zo groot als je duim afslaan, maar dat kwam allemaal weer goed.

Nog even over het Water. Het is behoorlijk nat geweest tot nu toe. Volgens de locals het natst sinds jaren. Hebben wij weer. Vandaag was het overigens het heetst sinds jaren. hebben wij ook weer.

De rode mieren waren niet de eerste mieren die voor sensatie zorgdroegen. Op een nacht werd ik (René) wakker met een beresmaak in de mond en dacht, kom ik neem eens een mentosje. Ik op de tastnaar het tasje waar die in zaten. Ook op de tast een mentosje tevoorschijn getoverd en ongezien in de mond gestopt. Welk een wonderlijke smaak had dit mentosje. Geen wonder, want het zal vol metvan die kleine k... miertjes. Smaakte eerste zuur, later brak de menstossmaak door. Ach, dacht ik, aanvullenden eiwitten kunnen geen kwaad. Overigens bleek de volgende dag die hele tas vol mieren te zitten, want er zaten nog allemaal koekkruimels e.d. in. Ja, je maakt wat mee.

Foto's?? We hebben er inmiddels zo'n 750 gemaakt, dus jullie zijn van harte uitgenodigd voor onze dia-avond. Nemen jullie iets te knabbelen mee?

Groet van Ben en René